Een woestenij van lege woningen

Na de Tweede Wereldoorlog is er niet direct geld om de hele Flevopolder in een keer droog te leggen. De eerste werkzaamheden beginnen daarom, op 2 juni 1952, in het oostelijke gedeelte van de polder. Na ruim vijf jaar valt het gebied droog.

De nieuwe provincie, Oostelijk Flevoland, biedt niet alleen nieuwe landbouwgrond, maar verlicht met nieuwe dorpen en steden ook de woningnood in het westen. Oostelijk Flevoland krijgt een grote stad, een groot dorp en twee kleinere dorpen: Lelystad, Dronten, Swifterbant en Biddinghuizen. Door de toename van autobezit worden meer dorpen en steden niet nodig geacht.

Pionieren in Dronten
Hoewel Dronten in 1962 nog "een woestenij van lege woningen" is, gaan toch veel mensen in het dorp wonen. Op de vraag waarom hij deze stap heeft gezet, antwoordt kapper De Groot in een uitzending van het televisieprogramma Espresso “ik hou nu eenmaal van pionieren, ik vind dat machtig! En ik wil graag hier in Dronten die nieuwe gemeenschap opbouwen. Wat de toekomst brengt, dat zullen we wel weer zien”.

Maar missen de enkele huisvrouwen van Dronten niet de gezellige drukte van hun oude woonplaats, de winkels, de buurvrouwen? Mevrouw Welsman zegt van niet: “Ik heb een mooi huis hier. De mensen zeggen wel dat het hier stil is, maar dat vind ik helemaal niet. Want in de week heb je drukte genoeg van het werkvolk allemaal om je heen, en zo ’s zaterdags en ’s zondags zijn er allemaal toeristen hier… Och, ik heb het best naar mijn zin hier!”

Thuis in de polder
Tien jaar na de drooglegging, in 1967, is er leven in de dorpen gekomen. De woestenij van weleer is verdwenen. Zoals in een uitzending Van Gewest tot Gewest te zien is, zijn de bewoners van de polder blij met het tienjarig bestaan van hun nieuwe thuis. In Dronten en Swifterb