Oude of nieuwe Ludgeruskerk?
De Ludgeruskerk De oude Ludgeruskerk dateert uit 1963-1964, en werd ontworpen door J. Sluijmer. De kerk werd in 1964 door kardinaal Alfrink geconsacreerd (zie inscriptie onderop kelk, inv.nr. 8739-26). Bij de kerk hoorden een pastorie, een parochiehuis en een school. Begin jaren 1990 dacht het parochiebestuur na over de onroerende goederen van de parochie. Zij kwam tot de conclusie dat veel van de beschikbare ruimte niet werd gebruikt. Daarom vatte men het plan op de oude kerk te laten verbouwen. De parochie vroeg voor dit doel architektenburo Brink & Fleer te Dronten om een ontwerp. Maar projectontwikkelaar Bramer Beheer stelde een ander scenario voor. Hij vroeg het parochiebestuur de kerk en bijbehorende gebouwen te verkopen, zodat de grond gebruikt kon gaan worden voor de uitbreiding van het dorpscentrum. Het parochiebestuur besloot hier, na lang beraad, mee akkoord te gaan. De oude kerk is uiteindelijk rond 2000 afgebroken, alleen de toren resteert nog.
De nieuwe kerk kwam in 1998 gereed. Het ontwerp kwam van Brink & Fleer, en bevat veel symboliek. Het bijbelverhaal van de Emmaüsgangers (Luk. 24: 13-55) en de antroposofische leer van Rudolf Steiner zijn belangrijke inspiratiebronnen geweest voor de architecten. Het thema ontmoeting moest een grote rol spelen in de kerk. Er zijn drie ontmoetingsplekken gecreëerd in de kerk: de hal, de kerkzaal en het Stiltecentrum. Deze ruimtes lopen vloeiend in elkaar over, waardoor het gebouw een organisch karakter krijgt. In de kerkzaal is gespeeld met getallensymboliek. Zo zijn er twaalf pilaren. Deze staan onder andere voor onder andere de twaalf stammen van Israël en de twaalf apostelen. Ook het getal drie is belangrijk in de kerkzaal. Zo zijn de pilaren in drie kleuren geschilderd. Het getal drie komt ook terug in de drie treden naar het podium en het orgel. Het plafond is door middel van zes balken onderverdeeld in zeven vlakken, die bij elkaar komen in een punt boven het liturgisch centrum. Zeven is het getal van de volheid, en verwijst onder andere naar de zeven sacramenten. De meubels zijn deels afkomstig uit de oude kerk, en deels nieuw vervaardigd door het architectenbureau. De kerkzaal staat door middel van een gang in verbinding met het Stiltecentrum. Deze ruimte biedt uitzicht op de tuin. De kerk heeft ook een bovenverdieping met verschillende ruimtes. De namen van de ruimtes - Sprankel, Fontein en Water - passen bij de tekst op de steen bij de ingang van de kerk waarop staat 'Bron van leven'. In de Sprankel vinden soms vieringen plaats. Er hangt een hongerdoek. Daarnaast is er ook een aparte ruimte bedoeld voor jongeren (Break-Inn).
De tuin is gelijktijdig aangelegd met de bouw van de kerk, en zit vol met symboliek. Een aantal oude elementen uit de vorige Ludgeruskerk zijn hergebruikt in de kerktuin. Het oude doopvont heeft er bijvoorbeeld een plek gekregen. Op het vont een plaat met daarop de namen van de eerste en laatst gedoopte in de oude kerk. Het oude a
